Gnojka wytrwała (Eristalis tenax) – to nie pszczoła, a owad z rodziny bzygowatych. Ma masywne ciało do 16 mm długie, pokryte żółtoszarymi włoskami. Odwłok jest czarny z żółtymi plamami. Owad dojrzały żywi się pyłkiem i nektarem.

Nazwa tego owada jest nieprzypadkowa, skoro samice składają jaja w zanieczyszczonych zbiornikach wody, nieczystości lub gnojówce. Samice jaja składają w locie. Po około dwóch tygodniach z jaj wydostają się jasno ubarwione, charakterystycznie wyglądające larwy z długą rurką oddechową na końcu odwłoka przypominającą cienki ogonek. Rurka może się skracać lub wydłużać. W wodzie przeciętnie zanurzają się na 3-4 cm głębokości, ale dorosłe larwy mogą nawet dojść do 10 cm.
http://www.mikrojezioro.met.pl/atlas_zw/okna/eristalis_sp_larwa.html

Po dwóch tygodniach larwy opuszczają środowisko, w którym się rozwijały i przepoczwarczają się.

Gnojka wytrwała, podobnie jak inne muchówki z rodziny bzygowatych, odgrywa ważna rolę w zapylaniu kwiatów. Zapewne i nieprzyjemna z pozoru rola larw, w przyrodzie odgrywa istotną rolę.

Wpis został uzupełniony o dodatkowe zdjęcia (poniżej).