Winniczek – historia niesamowita
Na początku było nieśmiało…
nieśmiały
Ale cierpliwość popłaca. Z czasem nieśmiałość przerodziła się w zainteresowanie.
zainteresowany
A zainteresowanie w końcu, w powrót do normalności. Do życia, żeby przeżyć, do korzystania z każdej nadarzającej się sytuacji, żeby prawidłowo funkcjonować. Do jedzenia.
głodny
Potrzeba zaspokojona, brzuch pełen, najwyższy czas zwiewać!
dosyć
Tylko gdzie, jak! Mam skakać?!
Idzie gąsienica. Ile ma odnóży? 7 par? Otóż nie, jedynie 3 pary – to te tuż za głową. Kolejne 4 pary to posuwki. Są to przyssawki pełniące funkcję odnóży, ale oczywiście nimi nie będące (owady mają zawsze 3 pary odnóży). Posuwki pełnią jednak rolę głównego narządu ruchu, gdyż umożliwiają przyczepienie się do podłoża dużo silniej niż za pomocą prawdziwych odnóży. A na samym końcu ciała gąsienicy posuwka analna.
Gąsienica
Napisane dnia 24 czerwca 2012 przez
Odnośnik bezpośredni do Niezaspokojona łątka dzieweczka
Zostaw komentarz
Nie chcę patrzeć na ich szczęście, ale nie mogę oderwać oderwać od nich oczu. To jedyne, co mi pozostało. Poza smutkiem i bólem w sercu. Ale wciąż jeszcze mam nadzieję, że los się odmieni, że kiedyś mnie dostrzeże, że kiedyś będziemy mieć wspólne… larwy 😉
łątka dzieweczka (Coenagrion puella)
Gnojka wytrwała (Eristalis tenax) – to nie pszczoła, a owad z rodziny bzygowatych. Ma masywne ciało do 16 mm długie, pokryte żółtoszarymi włoskami. Odwłok jest czarny z żółtymi plamami. Owad dojrzały żywi się pyłkiem i nektarem.
Nazwa tego owada jest nieprzypadkowa, skoro samice składają jaja w zanieczyszczonych zbiornikach wody, nieczystości lub gnojówce. Samice jaja składają w locie. Po około dwóch tygodniach z jaj wydostają się jasno ubarwione, charakterystycznie wyglądające larwy z długą rurką oddechową na końcu odwłoka przypominającą cienki ogonek. Rurka może się skracać lub wydłużać. W wodzie przeciętnie zanurzają się na 3-4 cm głębokości, ale dorosłe larwy mogą nawet dojść do 10 cm.
http://www.mikrojezioro.met.pl/atlas_zw/okna/eristalis_sp_larwa.html
Po dwóch tygodniach larwy opuszczają środowisko, w którym się rozwijały i przepoczwarczają się.
Gnojka wytrwała, podobnie jak inne muchówki z rodziny bzygowatych, odgrywa ważna rolę w zapylaniu kwiatów. Zapewne i nieprzyjemna z pozoru rola larw, w przyrodzie odgrywa istotną rolę.
Wpis został uzupełniony o dodatkowe zdjęcia (poniżej).
Napisane dnia 22 czerwca 2012 przez
Odnośnik bezpośredni do Przepyszna czerwona porzeczka
Zostaw komentarz
Nie mogę się jej doczekać. Na krzaczkach wygląda już pysznie! Jak tylko pojawi się w sprzedaży wykupuję wszystko 😉 W planach jest pyszna galaretka owocowa, z przepisu jeszcze od babci 🙂 Porzeczki charakteryzuje duża zawartość pektyn; przecier z nich w połączeniu z cukrem tworzy właśnie przepyszną, słodziutką galaretkę. Mniam.
A z reszty porzeczek, na zimowe wieczory naleweczka.
Przepyszna czerwona porzeczka
Napisane dnia 22 czerwca 2012 przez
Odnośnik bezpośredni do Zaskroniec nie jest jadowity!
Zostaw komentarz
Na horyzoncie pojawiły się ciemno – granatowe chmury. Zaczęło przeraźliwie mocno wiać – zanosi się na deszcz, jakby powiedział Kubuś Puchatek. Ale nie, zanosiło się na burzę. Najwyższa pora więc wracać do domu. Idę szybko, na szczęście wpatrując się w chodnik i nagle… poskoczyłam i krzyknęłam (ciii, nikt nie słyszał). Na chodniku był wąż (mały, ale wciąż wąż to wąż). Kobieta, widząc mysz podskakuje i piszczy, a ja zobaczyłam węża, więc chyba mi wolno 😉
Po chwil ochłonęłam. Zaraz rozpęta się tu burza, ale nie mogę przegapić takiej okazji. Przecież nie mam w swojej kolekcji zdjęć zaskrońca! Teraz szybka powtórka lekcji z biologii. Pamiętam tyle “w Polsce mamy jednego jadowitego węza”. Hmmm… ale czy to było o zaskrońcu? Wieje coraz mocniej, czarne chmury nade mną, zaskroniec przede mną. Wyciągam z torebki aparat. Oczywiście, jak to w mieście, nawet w perspektywie zbliżającej się burzy, człowiek nie może być na ulicy sam. Zaraz zatrzymała się obok mnie jakaś grupka młodych chłopców: “o, patrzcie, jaszczurka!”
– To wąż! – mówię przez zaciśnięte zęby z miną “idźcie mi stąd!”
Koniec końców, wyszło niewiele… Po prostu… zdygałam….
Strasznie mi żal tego zdjęcia 🙁 Było już za ciemno, a wójek strasznie na tej trawce się kołysał. Nie sposób było ustawić większego czasu 🙁
Wójek