Poniżej moje najlepsze, zrobione w ostatnim czasie fotografie, dzięki którym powstał kalendarz przyrodniczy na rok 2015. Dodatkowo krótkie opisy.
1. Dzięcioł duży – najliczniejszy i najpowszechniejszy z polskich dzięciołów, występujący we wszystkich drzewostanach w całym kraju i przez cały rok.
2. Stada ptaków wodnych: łabędzi niemych, kaczek krzyżówek oraz mew zwyczajnych, zimujących na Wiśle w Krakowie.
3. Gołębie w pary dobierają się najprawdopodobniej na całe życie. Przy sprzyjających warunkach wyprowadzają 4-5 lęgów w roku.
4. Leń markowy – pojawia się w niektórych latach i miejscowo, ale masowo. Owady te charakteryzują się wyraźnym dymorfizmem płciowym – samica jest większa, samiec ma za to wielkie oczy, którymi wypatruje samicy podczas godów.
5. Bocian biały szukający pożywienia w postaci drobnych kręgowców lub dużych owadów.
6. Kawka wyprowadza tylko jeden lęg w roku. W czerwcu obserwować można już prawie odchowane pisklęta.
7. Motyle dzienne, w przeciwieństwie do ciem posiadają proste czułki zakończone buławką, natomiast ćmy – szczególnie samce – mają często pierzaste czułki zwiększające powierzchnię odbierania feromonów wysyłanych przez samicę. Na zdjęciu niezidentyfikowana przeze mnie ćma.
7. Jaszczurki, podobnie jak inne gady są zmiennocieplne, dlatego po zimnej nocy często wygrzewają się w słońcu. Na zdjęciu jaszczurka zwinka (samiec).
8. Zaskroniec – na kilka tych niejadowitych węży miałam okazję się natknąć, fotografując ważki nad małym stawem. Zaskrońce polowały tam na trące się w szuwarach płocie.
9. Mrówki na oście. Na świecie żyje ok 12 tys gatunków mrówek!
10. Kaczka krzyżówka uważana jest za ptaka wędrownego, jednak coraz więcej osobników żyjących w miastach prowadzi osiadły tryb życia.
11. Sierpówki są mniejsze od gołębi domowych. Są gatunkiem inwazyjnym – pierwsze sierpówki w Krakowie zaobserwowano w 1943 roku. Na terenie Polski objęte są ścisłą ochroną gatunkową.
12. Rudzik – w Polsce część populacji tych niewielkich ptaków zimuje na terenach lęgowych. Zimą przylatują również na teren naszego kraju osobniki pochodzące z populacji ze Skandynawii
W tym roku udało mi się wydrukować kalendarz makro 2014, przedstawiający fotografowane przeze mnie owady i drobne kręgowce w ciągu ostatniego 1,5 roku.
1. Gnojka wytrwała – to nie pszczoła, a owad z rodziny bzygowatych. Dorosłe osobniki żywią się pyłkiem i nektarem, a larwy… może tą kwestię lepiej pominąć 😉
Zdjęcie wykonane w Wieliczce
Więcej tutaj
2. Żaba trawna to jedna z trzech żab brunatnych występujących w Polsce. Żyje na lądzie, środowisko wodne potrzebne jest jej tylko do złożenia skrzeku. Żaby te wiosną, aby odbyć gody, często przemierzają spore odległości w poszukiwaniu zbiornika wodnego. Zdjęcie wykonane w czasie wiosennych godów, w niewielkim cieku wodnym w Wieliczce
Więcej tutaj
3. Żuk gnojowy – no i znowu trafił się czyściciel lasu 😉
Zdjęcie wykonane w Niepołomicach
4. Przepoczwarzenie niezupełne szklarki zielonej. Niesamowity spektakl, który w naszej strefie klimatycznej można obserwować na przełomie kwietnia i maja. Dla mnie więc, weekend majowy jest już zaplanowany 😉
Zdjęcie wykonane w Sanoku.
Więcej o mojej majowej obserwacji tutaj
5. Kopulująca para modraszków ikarów. Modraszek ikar to jeden z najpospolitszych modraszków występujących w naszym kraju. Jest niewielkim motylem, osiągając rozpiętość skrzydeł do 35 mm. Postacie dorosłe ikarów nie żyją długo, ale w ciągu roku mogą wystąpić nawet trzy pokolenia tych motyli. Zimowe mrozy przeżywają tylko postacie larwalne, aby z końcem maja pojawić się znowu.
Zdjęcie wykonane w Wieliczce.
A modraszki w chwili uniesienia podglądałam nie raz 😉 Więcej tutaj
6. Pszczoła miodna – niesamowicie wyspecjalizowany owad, umiejący komunikować się ze sobą za pomocą tańca i przekazywać informację o kierunku, odległości i obfitości znalezionego pożywienia. Niesamowitości w świecie tych owadów znaleźć można by jeszcze wiele.
A pszczoły to nie tylko miód. Wg ONZ 71% głównych gatunków roślin uprawnych zapylanych jest właśnie przez pszczoły!
Zdjęcie wykonane w Wieliczce.
7. Modraszek argiades – samica składająca jaja – samice składają jaja pojedynczo na kwiatach, pąkach lub liściach roślin pokarmowych. Gąsienice przepoczwarczają się zwykle na ziemi pod roślinami pokarmowymi.
Obserwowana samiczka składała po 3 jaja na jednym kwiecie koniczyny. Zdjęcie wykonane w Wieliczce.
Więcej o modraszku ikarze tutaj
8. Ważka szablaka, najprawdopodobniej zwyczajnego. Ważki należą do najstarszych ewolucyjnie współcześnie żyjących owadów. Żyły już 325 mln lat temu i były największymi znanymi owadami. Ważki są doskonałymi lotnikami – potrafią wykonać tzw. zawis, dodatkowo umieją latać we wszystkich kierunkach osiągając przy tym wysoką prędkość. Doskonały wzrok i chwytne odnóża zaopatrzone w szczeciny czynią z nich doskonałych drapieżników.
Zdjęcie wykonane w Wieliczce, przedstawia ważkę wypatrującą obiadu 😉 (Ważki to owady terytorialne, nawet kiedy się je spłoszy, wracają na swoje “łowieckie miejscówki” aby wypatrywać dalej zdobyczy).
Więcej o ewolucyjnej doskonałości ważek tutaj
9. Czerwończyk nieparek, samica.
Zdjęcie wykonane w Wieliczce
Więcej o tym motylu tutaj
10. Trzmiel ziemny – żyje w kolonii, której liczebność wynosi do 100 osobników. Życie trzmieli przypomina nieco życie pszczół. W gnieździe znajduje się samica matka, której przez wiosnę i połowę lata pomagają robotnice. Pełnią w nim funkcje opiekuńcze i pomagają w rozbudowie gniazda. W sierpniu lęgną się samce, a na końcu samice. Tylko one przetrwają zimę, gotowe na wiosnę założyć własne rody…
Zdjęcie wykonane w Wielicze.
Więcej o trzmielu tutaj
11. Jaszczurka zwinka, samiec.
Zdjęcie wykonane gdzieś w Bieszczadach. Gad wygrzewał się ranną porą na słońcu, na pniu zwalonego drzewa. Uciekł, kiedy wstałam po skończonej sesji 😉
12. Krzyżak ogrodowy z ofiarą. Młody, niewielkich rozmiarów pajączek, który zamieszkał w moich pomidorach na balkonie, pozwalając mi się fotografować na statywie i z użyciem pierścieni pośrednich 🙂 Równocześnie dostarczając mi wielu ciekawych informacji, w tym o obserwowanym przeze mnie procesie linienia. Więcej tutaj
